پیر پیشگام

حاج حمید فاسونیه چی در سال 1310 در شهر ارومیه به دنیا آمد و در خانواده­ای مذهبی تربیت یافت. او از دوران تحصیلات دبیرستانی به ارشاد بعضی از علمای بزرگ شهر و به پیشنهاد پدرش، وارد حوزه علمیه شد، ادبیات عرب و مقدمات علوم و معارف دینی را طی چهار سال فرا گرفت و در سال 1328 برای ادامه تحصیل به شهر مقدس قم مهاجرت کرد. بعد از دو سال ادامه تحصیل در حوزه علمیه قم، بنا به عللی به تهران رفت و در مدرسه علمیه مشیریه از کتابهای فقهی و اصولی ادامه تحصیل داد. اما مسائلی سر راه زندگی این جوان مذهبی طالب علوم دینی قرار گرفت که ادامه راه دانش و روحانیت را بر او غیر ممکن ساخت.

از آن پس حمید فاسونیه چی علی رغم میل باطنی، در تهران وارد آموزشگاه ژاندارمری شد و در این پایگاه کمر خدمت به کشور و ملت بست و طی این مرحله با همرهی توفیق الهی برایش مقدور گردید هر چند در این راه سختی ها دید و مرارتها کشید.

او از اولین فعالان انقلابی و مذهبی در ارومیه و استان آذربایجان غربی و خرم­آباد لرستان بود که در لباس یک ژاندارم مسلمان و متدین بر خلاف جریان ضد رژیم پهلوی حرکت کرد. استوار حمید فاسونیه چی در پادگانهای محل خدمت خود با سربازان و نیروهای تحت فرمانش نماز جماعت برپا می­کرد و به موعظه آنان و تبلیغ معارف دینی و تدریس قرآن می پرداخت.

بریده‌ای از کتاب پیر پیشگام

«ما در شورای انقلاب برای پادگان‌های «پسوه» و «جلدیان» و «پیرانشهر» فرماندهانی موقت تعیین کردیم که از وقوع هر حادثه ناگواری پیشگیری نماییم. در راه‌ها و ارتفاعات «گردنه قوشچی» و «الله اکبر» و «ایلانلی داغ» و... پاسگاه‌های موقتی ایجاد کردیم و کم کم امنیت را درمنطقه برقرار ساختیم. وضع پادگان‌های نظامی در سراسر استان بزرگ آذربایجان غربی، خیلی آشفته بود. فرماندهی برای لشکر ۶۴ ارومیه از تهران تعیین شد و آمد. بنده و حاج‌آقای حسنی به دیدن او رفتیم و ساعتی طولانی با وی صحبت کردیم، ولی از ایما و اشارات و محتوای سخنان او دریافتیم که وی پیش خود معتقد است آمریکا به زودی دست به کودتا می‌زند و انقلاب و جمهوری اسلامی برچیده می‌شود و نظام سابق بر سر کار برمی‌گردد! بیرون آمدیم و به این نتیجه رسیدیم که این آدم خیلی خطرناک است و باید بدون فوت وقت، از لشکر دور شود. آقای حقگو استاندار بود، آمدیم با او صحبت کردیم و قرار بر این شد که استاندار همان فرمانده را به محل استانداری دعوت کند. وقتی وارد استانداری شد، ما مجاهدان مسلح، با اسلحه، خلع سلاح و دستگیرش نماییم. اینگونه هم شد. بعد از دستگیری، وی را به زندان فرستادیم و گزارش هم کردیم تا تکلیفش روشن شود. یکی از افرادش هم با او هم‌فکر بود که با هم دستگیر شدند.»