تا روح تنهای تن‌ها

“تا روح تنهای تنها” کتاب تازه منتشر شده ی خانم فریبا یوسفی، شاعر غزلسرای تهرانی است. ناشرش، انتشارات سوره ی مهر است.

کتاب 36 شعر دارد که 2 تای آن مسمط مسدس، سه تایش دوبیتی پیوسته و 31 تایش هم غزل است. کتاب قبلی خانم یوسفی “حالا تو” نام داشت که دوسال پیش (1388) توسط نشر تکا منتشر شده بود که با 150 شعر، آثار قدیمیتر ایشان را در بر می گرفت. سال گذشته “حالا تو” توانست برگزیده ی بخش سنتی جایزه ی زنده یاد پروین اعتصامی بشود. بین این دو کتاب چند غزل مشترک وجود دارد که با این وجود هم کتاب دوم بسیار پخته تر و خواندنی تر است.

بریده‌ای از کتاب تا روح تنهای تن‌ها

«زل زده در آینه و چشم به دریاست... پشت به آیینه کرد ناگه برخاست چهرۀ اندوه با نگاه عجیبش گنگی غم بود که توضیح نمی‌خواست روی به هر سو که کرد آینه‌ای دید دید که انگار وقت، وقت تماشاست روح ِروانش را می‌بُرد به دریا؛ اشک که می‌ریخت، از جسم که می‌کاست سایۀ چشمش کبود و... پلک نمی‌زد داشت خودش را برای مرگ می‌آراست نقطه نمی‌کاشت با عصا به اشاره خط یقین بود که می‌گفت: «همین جاست»