درباره طنز

کتاب درباره طنز نوشته ابوالفضل حری است. کتاب درباره طنز رویکردهای نوین به طنز و شوخ‌طبعی را بررسی می‌کند. این کتاب را انتشارات سوره مهر منتشر کرده است.

با اينكه مقوله طنز و طنز پردازي در ايران پيشينه ای كهن دارد و آثار اوليه در اين باره به ادبيات پيش از اسلام برمی‌گردد، و كم نيستند شاعران و طنز پردازانی كه در گستره تاريخ اين مرز و بوم آثار طنز فراوان پديد آورده‌اند و كم نبوده‌اند پژوهشگرانی كه درباره اين آثار به مباحث نقادانه بسياری دامن زده اند، رويكردهای نوين زبان شناختی و ادبی كم‌تر و شايد اصلأ به آثار طنز اعمال نشده است؛ به ديگر سخن، مقوله طنز هنوز از تيررس رويكردهای نوين زبان شناختی و البته نقد و نظريه ادبی، به دور مانده است و چندان كه شايسته است در اين خصوص كار “جدی” به ديده نيامده است.

پس از مقدمه‌ای كوتاه كه درآمدی بر واژگان طنز است، نگارنده برای ادای احترام به بزرگاني كه واژگان عمومی و اختصاصی طنز را فهرست كرده‌اند، واژگان معرف خنده را در سه فرهنگ دهخدا، معين، عميد و فرهنگ فارسی- انگليسی حييم جستجو و عينا استخراج كرده است.

بریده‌ای از کتاب درباره طنز

جنتی کرد جهان را از شکر خندیدن آنکه آموخت مرا همچو شرر خندیدن گرچه من خود ز عدم دلخوش و خندان زادم عشق آموخت مرا شکل دگر خندیدن به صدف مانم خندم چو مرا در شکنند کار خامان بود. از فتح و ظفر خندیدن گر ترش روی چو ابرم، از درون خندانم عادت برق بود. وقت مطر خندیدن چوبه کوره گذری خوش به در سرخ نگر تا در آتش تو ببینی، از حجر، خندیدن زر در انش چو بخندید ترا میگوید گر نه قلبی، بنما وقت ضرر، خندیدن غزلیات مولوی مولانا جلال الدین محمد بلخی