ابر ساخت‌گرایی

در این کتاب که سه بخش دارد. هارلند سه مبحث را مطرح کرده است: شیوهٔ ابرساخت‌گرایانهٔ اندیشیدن، ابرساخت‌گرایی فلسفی و فلسفهٔ پساساخت‌گرا.

سوسور را عموماً پدر جنبش ابرساخت‌گرایی می‌دانند و نقش دورکهیم به فراموشی سپرده شده است. بی‌تردید این مسئله تا حدی ناشی از کاستی‌های دیدگاه‌های سیاسی عقب‌افتادهٔ اوست؛ سوسیالیسم محافظه‌کارانهٔ عجیبی که بیشتر شبیه سندیکالیسم موسولینی است تا هر یک از انواع سوسیالیسم انقلابی. با این وجود سنت فرانسوی مردم‌شناسی اجتماعی که دورکهیم بنا نهاد، انقلابی بود؛ و دورکهیم از توان انقلابی آن آگاه بود.

بریده‌ای از کتاب ابر ساخت‌گرایی

از همه مهم‌تر، حملات او به مفهومِ خودِ فردی، راه را در برابر ابرساخت‌گرایان بعدی گشود، «اشخاص بیشتر محصول زندگی اجتماعی‌اند تا تعیین‌کنندهٔ آن.» دورکهیم معتقد است مفهوم خود فردی در تاریخ انسان مفهومی نسبتاً متاخر و سطحی است. دورکهیم که دیدگاهش را بر زندگی اجتماعی مبتنی می‌کند و نه بر افراد، جامعه را پدیده‌ای می‌داند فراتر از اجتماع و اعضای آن. او به وجود بازنمایی‌های جمعی معتقد است. بازنمایی‌هایی که انسان اجتماعی مولد آن است و به لحاظ نوع با بازنمایی‌هایی فردی، که آحاد انسان مولد آن‌اند، به کلی، متفاوت است.