پوست‌اندازی طنز با «آخرین نشان مردی»

کتاب «آخرین نشان مردی» که تلاشی نوین در عرصه طنزپردازی است و به کوشش «مهرداد صدقی» به نگارش درآمده، توسط انتشارات سوره مهر راهی بازار نشر شد.

به گزارش «وطن‌امروز»، مهرداد صدقی از چهره‌های شناخته‌شده ادبیات طنز در سال‌های اخیر است که توانسته با انتشار سلسله آثاری با این مضمون و فضا، مخاطبان بسیاری را علاقه‌مند به آثارش کند. او که عمدتاً با استفاده از نوستالژی و خاطرات، دست به خلق آثار خود می‌زند، توانسته در کنار این موضوع با استفاده از موضوعات جدید و خلق موقعیت‌های طنز متعدد، حرف نویی در حوزه ادبیات طنز طی دهه گذشته داشته باشد.

کتاب «آخرین نشان مردی» از جمله آثار او با این فضاست که بتازگی چاپ دهم آن از سوی انتشارات سوره مهر در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. این کتاب که به «همه باباهای باحال دنیا» تقدیم شده، روایتگر وقایع و موقعیت‌های دوران دانشجویی است که برای بسیاری از افراد جامعه می‌تواند تداعی‌کننده خاطرات گذشته‌شان باشد.

صدقی کتاب را از زبان «حامد» دانشجویی که در حال نوشتن پایان‌نامه خود است، نقل می‌کند. هر روز و هنگام نوشتن پایان‌نامه، اتفاقات و بحث‌های جالبی پیرامون حامد اتفاق می‌افتد که روند نوشتن پایان‌نامه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و داستان را به طنز مبدل می‌کند. این کتاب از مجموعه داستان‌های طنزی است که با شخصیت‌های ثابت و رویدادهای متنوع طنزآمیز خلق شده است. همچنین نویسنده در نگارش تمام بخش‌های این اثر سعی کرده است احساس آرامش و حس خوب زندگی را به مخاطبان انتقال دهد تا با اتمام این کتاب، در مخاطب همراه با لبخند، یک آرامش روحی و ذهنی ایجاد شود.

از دیگر ویژگی‌های کتاب‌های مشابه آثار صدقی، تلفیق طنز با داستان است. فضای طنز کشور طی دهه‌های گذشته عمدتاً حول محور طنزهای مطبوعاتی چرخیده است؛ مطالبی که در روزنامه‌ها و رسانه‌ها منتشر شده و نویسنده بلافاصله بازخوردهای نوشته‌اش را دریافت کرده است. در کنار این موضوع، جریان دیگری نیز در فضای ادبیات طنز کشور پررنگ‌تر بوده است و آن شعر طنز است؛ آثاری که عمدتاً با زبان طنز به نقد جریان‌های سیاسی یا روایت وقایع اجتماعی می‌پردازند. در قیاس با این ۲ جریان، داستان طنز بنیه ضعیف‌تری داشته است به طوری که کمتر مورد توجه نویسندگان قرار گرفته و کمتر اثری با این حال و هوا و در این قالب منتشر شده است. از این منظر، تلاش صدقی در انتشار آثاری چون «آخرین نشان مردی» یا مجموعه آبنبات‌هایش، فرصتی است برای عرض اندام دوباره داستان طنز در کشور.

 در معرفی کتاب «آخرین نشان مردی» آمده است: «پدرها»، همان پدرهایی که نه خیلی قدیمی‌اند که از دنیای ما چیزی ندانند و نه خیلی امروزی که از همه جیک‌وپوک ما در هیاهوی مشغله‌های اینترنتی و روابط نصفه و نیمه‌مان با آدم‌ها و چیزها سر دربیاورند. پدرهایی که متولد اواخر دهه 20 و دهه 30 هستند. آنهایی که الان به مرز 60 سالگی رسیده‌اند یا چند سال است از آن گذشته‌اند. پدرهایی که شاید «آخرین نشان مردی» را در این نسل همراه خود دارند. پدرهایی که قابل تقدیرند به خاطر تلاش‌شان برای همپا شدن با فرزندان جوان خود و قابل احترامند برای صفا، صداقت و سادگی‌ای که میراثی گرانبهاست؛ میراثی که شاید دیگر ما نتوانیم به تمام به نسل بعد از خود منتقل کنیم.