مرد شماره یک به بازار آمد

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد، رئیس حوزه هنری یزد از انتشار کتاب «مرد شماره یک» با موضوع دفاع مقدس خبر داد و گفت: این اثر به قلم محمد بلوچی نویسنده یزدی، مجاهدت و رشادت‌های شهید «اکبر آقابابایی» فرمانده تیپ ۱۸ الغدیر یزد در دو سال آخر جنگ را روایت می‌کند.

حسام سالکی اظهار داشت: این کتاب به همت دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری استان یزد در ۲۲۰ صفحه به همراه عکس‌ها و نقشه‌ها توسط انتشارات سوره مهر چاپ و روانه بازار کتاب شد.

وی افزود: نویسنده در این اثر با تحقیق و مطالعه دقیق اسناد و مدارک و مصاحبه با نزدیکان و همرزمان شهید، خاطرات دوران فرماندهی شهید در تیپ پیروز ۱۸ الغدیر در دفاع مقدس را به رشته تحریر در آورده و یک اثر ادبی ارزشمند، جذاب، تاریخی و نظامی را پیش روی مخاطب قرار داده است.

رئیس حوزه هنری استان یزد ادامه داد: کتاب مرد شماره یک به عملیات و اقدامات مهمی که به فرماندهی شهید آقابابایی از سال ۱۳۶۵ تا پایان جنگ انجام شده است می‌پردازد.

سالکی بیان کرد: در این اثر مستند ـ داستانی بخشی از سبک زندگی، شخصیت، اخلاق، رفتار، اخلاص، ایثار و مجاهدت‌های این فرمانده شهید به روایتگری دوستان و همرزمانش آورده شده است.

اکبر آقابابایی متولد فروردین ۱۳۴۰ در اصفهان است. وی با شروع مبارزات انقلابی وقتی هنوز دبیرستانی است به صف انقلابیون می‌پیوندد و در انتقال و نشر و پخش اعلامیه‌ها کمک می‌کند. پس از پیروزی انقلاب در ۱۵ اسفند ۵۷ به عضویت کمیته دفاع شهری اصفهان درمی‌آید، دوره‌های آموزشی می‌بیند و در سپاه اصفهان مشغول خدمت می‌شود.

این شهید گرانقدر با شروع و تشدید غائله کردستان به مناطق عملیاتی اعزام می‌شود و با دیگر رزمندگان به پاکسازی مناطق می‌پردازد. اسفند ۵۹ به سمت فرمانده طرح و عملیات سپاه سنندج منصوب می‌شود. در بحبوحه جنگ به رغم شرکت در کنکور سراسری و قبولی در رشته مهندسی صنایع دانشگاه امیرکبیر به خاطر مسئولیت‌های سنگینش نمی‌تواند درس را ادامه دهد.

این فرمانده دلاور اردیبهشت ۱۳۶۴ فرماندهی تیپ ۱۱۰ شهید بروجردی را به عهده می‌گیرد و حدود یک سال بعد در سمت معاون طرح و عملیات قرارگاه حمزه (ع) نقش مهمی در هدایت عملیات کربلای ۱، ۲، ۴، ۵ و همچنین انهدام پالایشگاه کرکوک عراق بر عهده دارد.

وی آذرماه ۶۵ تشکیل خانواده می‌دهد که حاصلش دو فرزند است.

آقابابایی ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۶ به فرماندهی تیپ ۱۸ الغدیر یزد منصوب می‌شود و تا آخر جنگ در این سمت می‌ماند. وی بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ علاوه بر فرماندهی تیپ، فرماندهی سپاه استان یزد را هم بر عهده داشت.

این فرمانده مجاهد در طول دوران دفاع مقدس در بیش از ۶۰ علمیات حضور داشت و سرانجام با ۷۰ درصد جانبازی در سال ۱۳۷۵ به دلیل عارضه شیمیایی به یاران شهیدش پیوست.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«کاری از دستمان بر نمی‌آمد. ایستاده بودیم و تماشا می‌کردیم. شاهد منظره‌ای وسیع از شاعرانگی تلخ و گزنده بودم. زیر آن آسمان آبی، سرخی خون روی سنگ‌ها می‌پاشید. شانه‌های مهدی تکان می‌خورد. صدای تیر خلاص شنیده می‌شد….»